xaç

is. Xristianlığın rəmzi sayılan və bir-birini perpendikulyar olaraq qət edən iki mildən ibarət sitayiş obyekti. Kilsələrin xaçları. Ağac xaç. – <Xanım> soyuq əlləri ilə boğazındakı xaçından bərk-bərk yapışdı, dua oxudu, Allahı çağırdı. . . Lakin ruhuna sükun gəlmədi. Ç.. (Boynundan) xaç asmaq, (boynuna) xaç salmaq – dönüb xristian olmaq, xristianlığı qəbul etmək. <Müridlər:> Şeyximiz satdı dini, imanı; Öncə islama bir mürəvvic ikən; Xaç asıb çıxdı dinü məzhəbdən. H. C.. Dinindən əl çəkib o Şeyx Sənan; Boynuna bir anda xaç salmadımı? B. V.. Xaç vurma (çəkmə) – xristianlarda: icra edilən dini ayin. Bu zaman yanımdan ötən bir qarı; Üz tutub qəbrə baxır, xaç vurur. M. R.. Bacıların hər ikisi ayağa durub xaç çəkdi. M. C.. Xaç yürüşləri – bax səlib müharibələri («səlib»də). Xaç suya salma – İsanın dara çəkilməsi xatirəsinə olaraq xristianların yanvarın 6(19)-da xaçı suya salmaq şəklində icra etdikləri dini ayin (mərasim).

2. Xaç şəklində olan nişan, orden və s.

◊ Qırmızı Xaç və Qırmızı Aypara cəmiyyəti – müharibədən və təbii fəlakətdən zərər çəkmiş əhaliyə yardım göstərmək üçün təşkilat.